مشاوره روانشناسی

بیماران مبتلا به اختلالات افسردگی یا Schizophrenia به احتمال بیشتری برای خودکشی تلاش می‌کنند .
مبدا :
BMJ - نشریه پزشکی بریتانیایی
خلاصه :
یک مطالعه جدید نتیجه‌گیری می‌کند که مردان و زنانی که تلاش کرده‌اند خود را بکشند و از اختلال دوقطبی ( افسردگی اصلی ) رنج می‌برند ، اختلال دوقطبی ( افسردگی ناخواسته ) یا schizophrenia در خطر بسیار بالایی از ارتکاب به خودکشی در طول یک سال از اولین تلاش خود قرار دارند .
یک مطالعه منتشر شده در وب سایت ژورنال پزشکی بریتانیا به این نتیجه می‌رسد که مردان و زنانی که تلاش کرده‌اند خود را بکشند و از اختلال دوقطبی ( افسردگی اصلی ) رنج می‌برند ، اختلال دوقطبی ( افسردگی ناخواسته ) یا اسکیزوفرنی در خطر بسیار بالایی از ارتکاب به خودکشی در طول یک سال از اولین تلاش خود قرار دارند .
این اولین بار است که یک ارتباط بین اختلالات روانی خاص و افزایش خطر خودکشی در چنین مطالعه بزرگی از افرادی که اقدام به خودکشی کرده‌اند ، شده‌است . نویسندگان خواستار برنامه‌های پیش‌گیری برای هدف قرار دادن این گروه‌های پرخطر هستند .
مشهور است که ۳۰ تا ۴۰ بار خطر مرگ از خودکشی در افرادی که قبلا ً در مقایسه با مردم عادی تلاش کرده‌اند ، افزایش‌یافته است . اما اطلاعات کمی در مورد تاثیر اختلالات روانی همزمان در خطر خودکشی در این گروه وجود دارد .
Dag Tidemalm و همکارانش از the Karolinska در استکهلم حدود ۴۰ هزار نفر ( ۵۳ % زن ) را که در پی یک تلاش انتحاری در طول سال ۱۹۷۳ - ۸۲ در سوئد پذیرفته شدند ، مورد مطالعه قرار دادند . آن‌ها تحلیل کردند که چه تعداد از خودکشی‌ها در طول ۳۰ سال بعد تکمیل شد و اگر خطر از نوع اختلالات روانی متفاوت باشد .
نویسندگان دریافتند که اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی و قطبی قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده خودکشی کامل در طول دوره بعد هستند . در بیمارانی که از اختلال دوقطبی یا قطبی رنج می‌برند ، ۶۴ درصد از همه خودکشی‌ها در مردان و ۴۲ درصد از خودکشی‌ها در زنان در سال اول پی‌گیری رخ داد ؛ رقم تطبیق برای اسکیزوفرنی ۵۶ % در مردان و ۵۴ % در زنان بوده‌است .
مرگ ناشی از خودکشی بیشتر در عرض پنج سال پس از اقدام اولیه خودکشی رخ داد .
افرادی که از اختلالات روانی دیگر رنج می‌برند ، خطر کمتری داشتند ، اما هنوز خطر خودکشی زیاد بود . به طور شگفت‌انگیز ، افرادی که از اختلال تعدیل ، اختلال استرس پس از حادثه و سو استفاده از الکل رنج می‌برند ( مردان تنها ) در مقایسه با بمب‌گذاری‌های انتحاری بدون تشخیص بیماری در سطح پایه ، به طور قابل‌توجهی خطر خودکشی مجدد را افزایش نداده اند .
نویسندگان خواستار بیمارانی هستند که اختلال دوقطبی / قطبی یا اسکیزوفرنی دارند و رفتار خودکشی قبلی به ویژه در چند سال اول پس از تلاش برای کشتن خود .
دکتر استفان Reulbach از بنیاد تحقیقات خودکشی ملی در ایرلند و پروفسور استفان Bleich از دانشکده پزشکی هانوفر در آلمان توضیح می‌دهند که خودکشی یکی از ۱۰ عامل عمده مرگ در سراسر جهان با پیش‌بینی ۱.۵ میلیون نفر از خودکشی در هر سال تا سال ۲۰۲۰ است . بنابراین آن‌ها می‌گویند که پیش‌گیری از خودکشی باید یک خدمات بهداشتی و اولویت سلامت عمومی بر زمینه‌های پزشکی ، اخلاقی و مقرون‌به‌صرفه باشد .
در یک مقاله تحقیقی دیگر ، پروفسور دیوید Gunnell از دانشگاه بریستول و همکارانش گزارش می‌دهند که زیان غیر کشنده ممکن است در بیش از ۱۰ % بزرگسالان که از درمان بالینی روانی در انگلستان و ولز مرخص می‌شوند رخ دهد ، و این خطر در ماه اول بیشتر است . بیمارانی که رفتار self قبلی داشتند بیش‌ترین خطر را داشتند . برخی دیگر در افزایش ریسک شامل زنان ، جوانان و افراد مبتلا به افسردگی ، اختلالات شخصیتی و سو استفاده از مواد هستند .
این یافته‌ها نشان می‌دهند که نیاز به توسعه مداخلات برای کاهش خطر خودکشی مهلک و غیر کشنده در هفته‌های بعد از تخلیه بیمارستان - اینها ممکن است شامل بهبود شرایط تخلیه بهبود یافته و طرح‌های بحرانی و خطوط ارتباطی با کارکنان متخصص باشد .

منبع سایت علم روز